| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
 |  |
 PRACA |
HOBBY |
| PRACA > SCENARIUSZE I KONSPEKTY ZAJĘĆ > Konspekt zajęcia z zakresu kształtowania pojęć matematycznych |
Cele: Badanie równoliczności zbiorów. Wprowadzenie znaku = dla
sprawdzenia, że tu i tu jest tyle samo oraz znaków <, >, dla stwierdzenia
że tu jest mniej, a tam jest więcej. Doświadczenia w stosowaniu
przekształceń i posługiwaniu się regulacjami kompensacyjnymi.
Pomoce: 2 duże kostki do gry, cyfry, znaki i obrazki do tablicy magnetycznej,
dla każdego dziecka komplet liczmanów ( wesołe owoce i warzywa)
oraz paski kolorowego papieru do układania znaków.
Forma : Praca z całą grupą.
Metoda: słowna – instrukcje nauczycielki,
Czynna- działania praktyczne dzieci
Grupa - dzieci 6- letnie
Organizacja zajęcia:
Dzieci siedzą na krzesełkach przed tablicą magnetyczną. Na stolikach
przygotowane pomoce do zajęć dla każdego dziecka.
Przebieg zajęcia:
Dzieci siedzą wygodnie na krzesełkach przed tablicą, na której przypięte są obrazki owoców 3 jabłka i 3 gruszki.
Nauczycielka proponuje aby dzieci przeliczyły ile jest jabłek a ile gruszek. Po przeliczeniu wybrane dziecko stwierdza, że jabłek jest 3 i gruszek jest 3 . To znaczy tyle samo.
XXX = XXX
Nauczycielka układa między owocami znak = i wyjaśnia dzieciom, że ten znak (równa się) oznacza ,że jabłek i gruszek jest po równo. Trzy równa się trzy.
Następnie nauczycielka przypina do tablicy 2 jabłka i 4 jabłka i pyta. Czy tak jest dobrze?
Czy jest prawdą , że dwa równa się cztery?.
Dzieci jednogłośnie twierdzą, że to nie jest prawda. Dwa nie równa się cztery.
Dzieci proponują co zrobić aby było dobrze.
· Odjąć dwa jabłka
· Dołożyć dwa jabłka to będzie po równo (po 4).
Jedno dziecko wykonuje zadanie na tablicy.
Teraz nauczycielka przypina na tablicy zbiór 2- elementowy i 3 – elementowy
XX XXX
Między zbiorami układa znany już dzieciom znak ( równości) i pyta. Czy to prawda ?.
Dzieci odpowiadają przecząco.
N: Co można zrobić, aby to było prawdą?
Dz: Można do zbioru 2-elementowego dodać jeden element ( będzie po 3) ,albo od zbioru 3- elementowego odjąć 1 to będzie po2.
N: Dobrze myślicie, ale jest jeszcze jeden sposób aby taki układ był prawidłowy.
Należy zmienić znak .I ze znaku = układa <. Zapis brzmi 2<3 ( dwa to mniej niż 3) . Można czytać i odwrotnie ( 3 więcej niż 2 ).
Następne zadanie:
Do pierwszego zbioru nauczycielka dodaje 2 elementy i pyta dzieci:
Czy tak jest dobrze?
4 to mniej niż 3, albo 3 to więcej niż 4.
Co trzeba zrobić, aby było dobrze?
N: Zadanie dla was brzmi :
Kto z was zna sposób na to, aby ten zapis był prawidłowy?
Dz: Odjąć dołożone elementy.
Dz: dołożyć, aby było 4.
N: Zgadzam się z tym, ale można to zrobić nie dokładając i nie odejmując czyli nie zmieniając liczby elementów.
Należy zmienić znak w taki sposób. Nauczycielka zmienia znak na tablicy na oczach dzieci i czyta zapis . Cztery to więcej niż trzy i odwrotnie trzy to mniej niż cztery.
Po tym zadaniu dzieci odstawiają krzesełka do stolików i wracają na dywan do zabawy ruchowej.
ZABAWA RUCHOWA
Dzieci poruszają się po sali w rytm muzyki z magnetofonu. Na polecenie nauczycielki ustawiają się w określone grupy – ( dwie równoliczne , jedna mniejsza od drugiej, jedna większa od drugiej ) .
Po zabawie ruchowej dzieci siadają do stolików i pracują samodzielnie.
Wykonują zadania podane przez nauczycielkę lub same dzieci.
Zadanie 1
Nauczycielka uderza w tamburino. Ile uderzeń dzieci słyszą tyle układają przed sobą elementów, a między nie wkładają znak z kolorowych pasków.
XXXX > XXX
Zadanie 2.
Nauczycielka rzuca dwa razy kostką, ile oczek , tyle elementów
XXXXX > XX
Zadanie 3.
Jedno dziecko klaszcze w ręce, reszta układa na stolikach
XX < XXXX
Zadanie 4
Wybrane dziecko pokazuje kartoniki z odpowiednią ilością kropek
XXXXX = XXXXX
Nauczycielka dochodzi do stolików i sprawdza wykonanie zadania. Koryguje tam gdzie potrzeba, wyjaśnia jeszcze raz gdzie tego wymaga dziecko.
Po każdorazowym ułożeniu dzieci odczytują zapis.
| To jest stopka |
